1- واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران 2- گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران
چکیده: (716 مشاهده)
زمینه و هدف:پریشانی روانشناختیو مشکلات در تعامل بینفردیاز کشاکشهای اساسی کودکان بیسرپرست است که میتواند بر تحولشناختی، اجتماعی، و عاطفی آنها اثرات عمیقی بگذارد. با توجه به اهمیت مداخلات درمانی مبتنی بر بازی در بهبود وضعیت روانشناختی این گروه، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی شنبازی درمانی بر پریشانی روانشناختی و تعامل بینفردیکودکان بیسرپرست انجام شد. روش:این پژوهش از نوع شبهتجربی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه گواهبود. جامعه آماری شامل کودکان بیسرپرست 7 تا 10 سال تحت نظر بهزیستی استان تهران در سال ۱۴۰3-۱۴۰2 بود که از بین آنها ۳۰ کودک به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شده و به روش تصادفی در گروه آزمایش و گواه جایدهی شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه شنبازی درمانی دریافت کردند، درحالیکه گروه گواه هیچگونه مداخلهای دریافت نکردند و در فهرست انتظار باقی ماندند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه پریشانی روانشناختی (کسلر و همکاران، ۲۰۰2) و تعامل بینفردی(کیم و موتیو، ۲۰۰۶) بود که قبل و بعد از مداخله تکمیل شد. دادهها با نرمافزارSPSSنسخه 26 و آزمون کوواریانس تحلیل شدند. یافتهها:نتایج نشان داد مداخله شنبازی درمانی به طور معناداری موجب کاهش پریشانی روانشناختی و بهبود عملکرد روانی کودکان بیسرپرست شد (01/0>P ،86/5 =F) و تعامل بینفردیآنها را بهبود داد (01/0>P ،67/8 =F). نتیجهگیری:شنبازی درمانی بهعنوان یک مداخله کارآمد میتواند در کاهش مشکلات روانشناختی و بهبود مهارتهای بینفردی کودکان بیسرپرست مؤثر باشد. پیشنهاد میشود این رویآورد، بهعنوان بخشی از برنامههای حمایتی و درمانی برای این کودکان مورد استفاده قرار گیرد.
