زمینه و هدف: مشکلات رفتاری کودکان همچون پرخاشگری میتواند به تعاملات اجتماعی کودکان آسیب جدی وارد سازد. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی فراشناختدرمانی و درمان مبتنی بر دلبستگی بر مشکلات رفتاری برون نمود کودکان پسر دارای پرخاشگری انجام شد.
روش:روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان پسر پرخاشگر مشغول به تحصیل در مدارس ابتدایی شهر اصفهان در سال تحصیلی 95-1394 و مادران آنها بودند که نمونه ای به حجم 45 نفر از این کودکان و مادرانشان با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و گواه گمارده شدند. گروه مادران ده جلسه آموزشی درمان مبتنی بر دلبستگی و گروه کودکان ده جلسه فراشناخت درمانی 60 دقیقه ای را دریافت کردند.ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه پرخاشگری (باس و پری، 1992) و سیاهه رفتاری کودکان (آخنباخ، 2001)بود. دادههای پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس بررسی شد.
یافتهها: نتایج نشان داد فراشناخت درمانی و درمان مبتنی بر دلبستگی بر مشکلات رفتاری برون نمود کودکان پسر پرخاشگر مؤثر است (0/05 > p). همچنین بر اساس نتایج حاصل از آزمون تعقیبی، بین میزان تأثیر دو روش فراشناخت درمانی و درمان مبتنی بر دلبستگی، تفاوت معناداری مشاهده نشد (0/05 < p).
نتیجهگیری: بنا بر یافتههای حاصل از پژوهش، میتوان از فراشناخت درمانی و درمان مبتنی بر دلبستگی در کاهش مشکلات رفتاری برون نمود کودکان پرخاشگر استفاده نمود.
Galle Girian S, Deireh E. Comparison of the Effect of Metacognitive Therapy and Attachment-Based Therapy on Externalizing Problems in Aggressive Children. J Child Ment Health 2017; 4 (1) :24-34 URL: http://childmentalhealth.ir/article-1-158-fa.html
گله گیریان صدیقه، دیره عزت. مقایسه تأثیر فراشناخت درمانی و درمان مبتنی بر دلبستگی بر مشکلات رفتاری برون نمود کودکان پرخاشگر. فصلنامه سلامت روان کودک. 1396; 4 (1) :24-34