1- دانشگاه آزاد اسلامی شاهرود 2- مرکز آموزش عالی شهید رجایی تربت‌حیدریه 3- دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده: (4330 مشاهده)
زمینه و هدف:بروز رفتارهای پرخاشگرانه در بین کودکان رو به افزایش است و تعیین عوامل مرتبط با پرخاشگری کودکان ضروری به نظر میرسد. پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه بین پرخاشگری و امیدواری در کودکان دبستانی طراحی و اجرا گردید. روش:طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. به این منظور از بین دو مدرسه ابتدایی شهر شادمهر که در سال تحصیلی 95-94 مشغول به تحصیل بودند یک مدرسه به روش نمونهگیری سرشماریانتخاب گردید. برای جمعآوری دادهها از مقیاس امیدواری کودکان اسنایدر و همکاران (1996) و پرسشنامه پرخاشگری کودکان دبستانی شهیم (1385) استفاده گردید. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از روش آماری همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها:بر اساس نتایج پژوهش حاضر بین امیدواری در کودکان و پرخاشگری جسمانی همبستگی معکوس و معناداری به دست آمد (05/0,p<316/0-r=). همچنین بین امیدواری و پرخاشگری کلی در میان کودکان دبستانی همبستگی معکوس و معناداری به دست آمد (01/0, p<399/0-r=). نتیجه‌گیری: با افزایش امیدواری در کودکان، رفتارهای پرخاشگرانه آشکار کاهش پیدا می‌کند و در نتیجه در مهار رفتارهای منفی کودکان مؤثر است.
