1- موسسه آموزش عالی فروردین قائمشهر 2- دانشگاه پیام نور واحد بندپی
چکیده: (3173 مشاهده)
زمینه و هدف: یکپارچهسازی دانشآموزان با نیازهای ویژه در مدارس آموزش عمومی یکی از موضوعات مهم نظامهای آموزشی است. هدف پژوهش حاضر مطالعه پیشرفت تحصیلی و عملکرد رفتاری دانشآموزان با آسیب شنوایی مراکز با نیازهای ویژه و تلفیقی استان مازندران بود. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی- مقایسهای است. جامعه پژوهش شامل تمامی دانشآموزان با آسیب شنوایی در مراکز آموزشی تلفیقی و جداسازیشده استان مازندران بود که در سال تحصیلی 94-1393 مشغول به تحصیل بودند. نمونه مورد مطالعه 78 نفر از دانشآموزان با آسیبشنوایی بودند (35 دانشآموز از مدارس تلفیقی و 33 دانشآموز از مدارس جداسازیشده) که به صورت در دسترس انتخاب شدهاند. ابزار جمعآوری اطلاعات چکلیست رفتار کودک نسخه معلم (آخنباخ، 2001)، آزمون ماتریس پیشرونده ریون (کرمی، 1389)، و پرونده تحصیلی دانشآموزان بود. اطلاعات جمعآوریشده با استفاده از آزمون تی گروههای مستقل، آزمون منویتنی و کالموگروفاسمیرنفتحلیل شد. یافتهها:یافتهها نشان داد میانگین نمرات تحصیلی دانشآموزان مدارس با نیازهای ویژه بالاتر از میانگین نمرات دانشآموزان با آسیب شنوایی مدارس تلفیقی بود (001/0P<)اما میزان عملکرد رفتاری هر دو به استثناء مؤلفه مشکلات جسمانی گروه معنادار نبود. نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش حاضر نتیجهگیری میشود که یکپارچهسازی دانشآموزان با آسیبشنوایی در مدارس آموزش عمومی استان مازندران منجر به پیشرفت تحصیلی آنها نشده است و طرح یکپارچهسازی آموزشی نیاز به بازنگری از نظر بسترسازیهای لازم دارد.