زمینه و هدف: تنظم هیجانی یکی از مهمترین مهارت­ های ضروری در تضمین سلامت روانی است. پژوهش حاضر به منظور اثربخشی آموزش تنظیم هیجانی بر سبک­ های مقابله ­ای دانش ­آموزان دختر ابتدایی انجام شد.

روش: طرح پژوهش شبه ­آزمایشی از نوع پیش­ آزمون _– پس ­آزمون با گروه کنترل  بود. 24 نفر از دانش ­آموزان دختر دوره پنجم ابتدایی شهر قزوین که کمترین نمره در پرسشنامه رفتارهای کنار آمدن کودکان را کسب نمودند  انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (12نفر) و کنترل (12نفر) جایدهی شدند و به پرسشنامه رفتارهای کنار آمدن کودکان (هرنادز، 2008)  پاسخ دادند. گروه آزمایش  به مدت 8 جلسه 40 دقیقه ­ای تنظیم هیجانی را آموزش دیدند در حالی که گروه کنترل چنین آموزشی را دریافت نکردند.

یافته ­ها: نتایج آزمون تحلیل کواریانس یک­ متغییری نشان داد آموزش تنظیم هیجانی موجب افزایش معنادار در میانگین نمرات سبک مقابله کنار آمدن با مشکل (P=0/001) و سبک مقابله انحراف از مشکل (P=0/05) گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل گردید، ولی میانگین سبک کنار آمدن ویرانگر گروه آزمایش (P=0/15) تفاوت معنا­داری با گروه کنترل نشان نداد.

نتیجه ­گیری: بنابراین با توجه به یافته­ های این پژوهش می­توان گفت که دانش ­آموزان با کسب چنین مهارت ­هایی، موقعیت­ های تنیدگی­زا را کمتر تهدیدکننده ارزیابی کنند و از سبک مقابله­ ای مناسبی استفاده کنند.