1- دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران 2- گروه روان شناسی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران 3- گروه روان شناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، ایران
چکیده: (3243 مشاهده)
زمینه و هدف: وسواس بیاختیاری، اختلالی جدی است که دیگر فرایندهای روانشناختی، ارتباطی، اجتماعی، و هیجانی فرد را با آسیب مواجه میکند. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر درمان ذهن‌آگاهی بر تحمل ابهام و درآمیختگی فکر و عمل مبتلایان به اختلال وسواس بیاختیاری انجام گرفت. روش:پژوهش حاضر از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری دو ماهه است. نمونه مورد مطالعه شامل 30 نفر از مبتلایان به اختلال وسواس بیاختیاری شهر اصفهان در سال تحصیلی 97-1396 بودند که به روش نمونه‌گیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه، جایدهی شدند. گروه آزمایش مداخله ذهن‌آگاهی را طی سه ماه در 10 جلسه 75 دقیقه‌ای دریافت کردند. پرسشنامه‌های مورد استفاده شامل پرسشنامه وسواس مادزلی (هاجسون و راچمن، 1980)، پرسشنامه تحمل ابهام (مک لین، 1993) و پرسشنامه آمیختگی فکر و عمل (شفران و همکاران، 2004) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که درمان ذهن‌آگاهی بر تحمل ابهام و درآمیختگی فکر و عمل مبتلایان به اختلال وسواس بیاختیاری تأثیر معناداری داشته است (F= 13/11, F= 79/98, P<0/001) که این تأثیر در مرحله پیگیری نیز باقی مانده است (P<0/001). میزان تاثیر آماری درمان ذهن‌آگاهی بر تحمل ابهام و درآمیختگی فکر و عمل به ترتیب 40 و 73 درصد بود. نتیجه‌گیری:بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت که درمان ذهن‌آگاهی با ایجادآگاهی در مراجع نسبت به افکار و احساسات می‌تواند باعث افزایش تحمل ابهام و کاهش درآمیختگی فکر و عمل در مبتلایان به وسواس بیاختیاری شود.
