زمینه و هدف:خانواده به عنوان اولین محیط اجتماعی است که در آن شخصیت هر فرد پایه‌گذاری می‌شود و عدم توجه والدین به سالم‌سازی محیط روانی و عاطفی کودک به دلیل نارسایی در مهارت‌های ارتباطی احتمال بروز مشکلات روان‌شناختی و رفتاری را افزایش می‌دهد؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارت‌های ارتباطی به مادران بر بهبود مشکلات رفتاری کودکان 4 تا 6 سال است. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل است. نمونه آماری پژوهش شامل تعداد 30 مادر دارای کودکان با مشکلات رفتاری شهرستان لنجان بود، که به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده پرسشنامه رفتاری راتر کودکان (1967) بوده است. مادران گروه آزمایش تحت 9 جلسه 60 دقیقه‌ای مداخلات درمانی مهارت‌های ارتباطی قرار گرفتند، در حالی بود که گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل کواریانس یک طرفه نشان داده است که مداخلات مبتنی بر مهارت‌های ارتباطی منجر به کاهش مشکلات رفتاری کودکان مادران گروه آزمایش شده است (0/001<p). نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر لازم است به علل زمینه‌ساز مشکلات رفتاری کودکان به ویژه در حوزه خانواده توجه کافی شده و با بکارگیری برنامه‌های تربیتی و آموزشی مناسب با حضور متخصصان مختلف، در جهت جلوگیری از بروز این مشکلات اقدام شود.
