زمینه و هدف: ارتباط عاطفی بین مادر و نوزاد متولدنشده، به­ عنوان دلبستگی مادر به­ جنین بیان می­ شود. این دلبستگی اولین ارتباطی است که با رابطه مادر و نوزاد بعد از تولد همبستگی معناداری دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش برنامه دلبستگی پیش از زایمان بر دلبستگی مادر به­ جنین و افزایش سلامت روان زنان باردار بود.

روش­­: این مطالعه از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه مهار بود. جامعه، شامل زنان بارداری بود که از ابتدای ماه فروردین تا اردیبهشت 93 به بیمارستان صارم مراجعه کردند که از بین آنها نمونه­ای به حجم 30 نفر به‌صورت تصادفی انتخاب‌شده و 15 نفر در گروه مداخله و 15 نفر در گروه مهار جای دهی شدند. گروه مداخله طی دعوت نامه­ای به این کارگاه دعوت شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از آزمون دلبستگی مادر به­ جنین (کرانلی، 1981) و آزمون سلامت ­روان (لویباند ­و ­لویباند، 1995) استفاده شد. کارگاه، هفته ­ای یک ­بار در 10­ جلسه 90­ دقیقه­ ای برگزار شد. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از تحلیل کوواریانس چند­متغیره تجزیه‌ و تحلیل شد.

یافته ­ها: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری حاصل از داده­ های مقیاس دلبستگی مادر به جنین و مقیاس سلامت روان نشان داد که آموزش برنامه دلبستگی پیش از زایمان منجر به افزایش دلبستگی مادر به جنین و سلامت روان زنان باردار شده است (001/0 < p).

نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج، پژوهش حاضر کاربردهای بالینی مهمی جهت ارتقاء سلامت روان زنان باردار دارد. یادگیری تکنیک­ های دلبستگی، باعث افزایش دلبستگی پیش از زایمان و سلامت روان مادران در این دوران شده و با آموزش این تکنیک ­ها، می­ توان بستر لازم جهت افزایش سلامت روان مادر و نوزاد را فراهم کرد.