RT - Journal Article T1 - Comparison of the Effectiveness of Positive Parenting Program and Parental Management Training on the Improvement of Parent-Child Relationship JF - childmh YR - 2020 JO - childmh VO - 7 IS - 3 UR - http://childmentalhealth.ir/article-1-1043-fa.html SP - 25 EP - 39 K1 - Positive parenting K1 - parental management K1 - parent-child relationship AB - زمینه و هدف: رابطه والد-کودک نقش مهمی در آسیب‌پذیری یا سلامت روان­شناختی کودکان دارد. روش­های مختلفی در مطالعات پژوهشی و بالینی برای بهبود روابط والدین با فرزندان، استفاده شده است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش والدگری مثبت و مدیریت والدین بر رابطه والد- کودک است. روش: روش پژوهش، نیمه­آزمایشی با طرح پیش ­آزمون- پس ­آزمون و پیگیری یک‌ماهه بود. جامعه آماری شامل تمامی والدین دانش ­آموزان دختر مبتلا به مشکلات رفتاری مدارس ابتدایی منطقه یک شهر تهران در سال تحصیلی 99-98 بود که از بین آنها، تعداد 45 والد که دارای کودک مبتلا به مشکلات رفتاری معنادار بودند، انتخاب شده و به صورت تصادفی در 3 گروه 15 نفر (دو گروه آزمایش و یک گروه گواه) جایدهی شدند. پرسشنامه رابطه والد- فرزند (پیانتا، 1994) در هر سه مرحله مطالعه و روی هر سه گروه، اجرا شد. آموزش والدگری مثبت طی 8 جلسه90 دقیقه­ ای، و آموزش مدیریت والدین طی 12 جلسه 90 دقیقه ­ای، روی افراد گروه ­های آزمایش اجرا شد و گروه گواه هیچ مداخله ­ای دریافت نکردند. یافته ­ها: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که بین سه گروه در مؤلفه‌های رابطه والد-کودک، تفاوت معنادار وجود دارد. هر دو مداخله، بر بهبود رابطه والد-کودک مؤثر بودند (عامل نزدیکی 0/01> P , 12/01= F؛ عامل وابستگی 0/01> P , 19/92= F؛ و عامل تعارض 0/01> P , 37/37= F) و اثربخشی یکسانی بر رابطه والد-کودک داشته‌اند. نتیجه­ گیری: یافته ­های این پژوهش نشان داد هر دو روش والدگری مثبت و مدیریت والدین از کارایی لازم برای بهبود رابطه والد–کودک برخوردارند، اما در روش آموزش مدیریت والدین در مرحله پیگیری، عدم هماهنگی و تعامل بین والدین در رفتار با کودک و بی­ انگیزگی و بی­ثباتی مادران در استفاده ماهرانه و مداوم از روش ­های آموزشی، سبب کاهش رابطه والد-کودک شده است. LA eng UL http://childmentalhealth.ir/article-1-1043-fa.html M3 10.52547/jcmh.7.3.4 ER -