1- گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه مراغه، ایران 2- دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه تبریز، ایران
چکیده: (921 مشاهده)
زمینه و هدف:خانواده به عنوان زیربنای شخصیت و رفتارهای بعدی کودک شناخته میشود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اختلال نافرمانی مقابلهای، خودمهارگری، و سبکهای دلبستگی در کودکان با و بدون والد معتاد انجام شد. روش:روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی- مقایسهای است. جامعه آماری پژوهش شامل کودکان 7 تا 12 ساله، با و بدون والد معتاد شهر تهران در سال 1398 بود. نمونه مورد مطالعه شامل 62 کودک (31 کودک با والد معتاد و 31 کودک با والد غیرمعتاد) بود که با استفاده از نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه علایم مرضی کودکان (گادو و اسپیرافکین، 1984)، مقیاس ارزیابی خودمهارگری (کندال و ویلکاکس، 1979) و پرسشنامه دلبستگی (کولینز و رید، 1990) بود. تحلیل دادهها با نسخه 24 نرمافزار SPSS و با استفاده از روش آزمون t برای گروههای مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیری انجام شد. یافته ها:یافته های به‌دست آمده در این پژوهش نشان داد که بین کودکان با و بدون والد معتاد در متغیرهای اختلال نافرمانی مقابلهای، خودمهارگری، و سبکهای دلبستگی (ایمن، اجتنابی و دوسوگرا) تفاوت معنادار وجود دارد (0/05 <p) و کودکان با والد معتاد، نمرات بالایی در اختلال نافرمانی مقابله ای، سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا، و نمرات پایینی در خودمهارگری و دلبستگی ایمن به دست آوردند (0/05 <p). نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش میتوان نتیجه گرفت که در کودکان با والد معتاد، اختلال نافرمانی مقابله ای بالا بوده و از سبک دلبستگی ناایمن و خودمهارگری پایینتری برخوردارند. بنابراین ضروری است توجه بیشتری نسبت به اثرات شیوه های تربیتی و فرزندپروری و پیامدهای آن شود.
