[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
کانال تلگرام فصلنامه

AWT IMAGE

کانال تلگرام:
  https://t.me/childmentalhealth  
اینستاگرام نشریه:
abbasalihosseinkhanzadeh

..
نمایه شده در


 







 





..
:: دوره 6، شماره 4 - ( دوره ششم شماره چهارم زمستان 1398 - 1398 ) ::
جلد 6 شماره 4 صفحات 73-63 برگشت به فهرست نسخه ها
اثربخشی بازی درمانی گروهی بر تاب آوری و راهبردهای خودمهارگری کودکان طلاق
حوریه رشادی* 1، فاطمه گلپایگانی2 ، بنفشه بیات3 ، وحید مجدیان4
1- دانشگاه پیام نور، تهران
2- واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار
3- دانشگاه الزهرا(س)، تهران
4- واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران
چکیده:   (4975 مشاهده)
زمینه و هدف: طلاق یکی از وقایع پرتنش در طول زندگی مشترک و مهم­ترین شاخص آشفتگی زندگی زناشویی است که فرایندهای روان­شناختی، هیجانی، رفتاری، تحصیلی، و ارتباطی دانش­آموزان را تحت تأثیر قرار می­دهد. بدین ترتیب پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی­درمانی گروهی بر تاب­ آوری و راهبردهای خودمهارگری کودکان طلاق انجام گرفت.
روش: روش پژوهش حاضر ­آزمایشی با طرح پیش ­آزمون-پس ­آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این مطالعه را تمامی کودکان پسر طلاق 7 تا 10 سال مشغول به تحصیل در دروه ابتدایی در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل می‌دادند. حجم نمونه شامل 30 کودک از جامعه آماری مذکور بود که به شیوه نمونه­ گیری خوشه­ای انتخاب، و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه جایدهی شدند (15 کودک در هر گروه). گروه آزمایش مداخله بازی­درمانی را طی دو ماه و نیم در 8 جلسه 60 دقیقه‌ای دریافت کردند، در حالی که گروه گواه این مداخله را در طی فرایند انجام پژوهش دریافت نکرد. پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس تاب­آوری کودکان و نوجوانان (انگار و لیبنبرگ، 2009) و پرسشنامه خودمهارگری ادراک شده کودکان (هامفری، 2000) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کواریانس توسط نرم‌افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد که بازی­درمانی بر تاب­ آوری و راهبردهای خودمهارگری کودکان طلاق مؤثر بوده است (P<0.001)؛ بدین صورت که این شیوه درمان توانسته است تاب­آوری و راهبردهای خودمهارگری کودکان طلاق را بهبود دهد.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان چنین نتیجه گرفت که بازی‌درمانی گروهی با بهره‌گیری از فنونی مانند کشف و درمان علل مقاومت‌ها و مخالفت‌ها با دیگران و قوانین، آموزش نحوه بروز و شناسایی هیجانات اصلی خود، و مدیریت خشم می‌تواند به عنوان روشی کارآمد در جهت بهبود تاب­ آوری و راهبردهای خودمهارگری کودکان طلاق در سطح مدارس و کلینیک ­های روان­شناختی به کار رود.
واژه‌های کلیدی: بازی درمانی، تاب آوری، خودمهارگری، کودکان طلاق
متن کامل [PDF 652 kb]   (1925 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/12/16 | پذیرش: 1397/4/26 | انتشار: 1398/12/13
فهرست منابع
1. Mohsenzadeh F, Nazariy AM, Arefi M. Qualitative study of factors contributing to marital dissatisfaction and applying for divorce (the case of Kermanshah). Women's Strategic Studies (Ketabe Zanan). 2011; 14(53): 7-42. [Persian]. [Link]
2. DeLongis A, Zwicker A. Marital satisfaction and divorce in couples in stepfamilies. Curr Opin Psychol. 2017; 13: 158-161. [Link] [DOI:10.1016/j.copsyc.2016.11.003]
3. Ebrahimi F. Determining the influence of game treatment on decreasing divorce children's' stress. Eur Psychiatry. 2017; 41: S436. [Link] [DOI:10.1016/j.eurpsy.2017.01.429]
4. Motataianu IR. The relation between anger and emotional synchronization in children from divorced families. Procedia Soc Behav Sci. 2015; 203: 158-162. [Link] [DOI:10.1016/j.sbspro.2015.08.275]
5. Ghamari Givi H, Khoshnoodnia Chomachaei B. Comparison of social skills, mental health and academic performance in children with divorced, divorcing and intact parents. Journal of Family Research. 2016; 12(45): 69-92. [Persian]. [Link]
6. Raisee R, Ganji F, Shahmoradi R, Mardanpour-Shahrekordi E, Shemiyan A, Nekouee A, et al. The effect of life skills face to face meeting on mental health of children of divorce. Journal of Shahrekord University of Medical Sciences. 2012; 14(4): 30-37. [Persian]. [Link]
7. Thorberg FA, Young RM, Sullivan KA, Lyvers M. Parental bonding and alexithymia: a meta-analysis. Eur Psychiatry. 2011; 26(3): 187-193. [Link] [DOI:10.1016/j.eurpsy.2010.09.010]
8. Shimura A, Takaesu Y, Nakai Y, Murakoshi A, Ono Y, Matsumoto Y, et al. Childhood parental bonding affects adulthood trait anxiety through self-esteem. Compr Psychiatry. 2017; 74: 15-20. [Link] [DOI:10.1016/j.comppsych.2016.12.005]
9. Khalid A, Qadir F, Chan SWY, Schwannauer M. Parental bonding and adolescents' depressive and anxious symptoms in Pakistan. J Affect Disord. 2018; 228: 60-67. [Link] [DOI:10.1016/j.jad.2017.11.050]
10. Rodgers KB, Rose HA. Risk and resiliency factors among adolescents who experience marital transitions. J Marriage Fam. 2002; 64(4): 1024-1037. [Link] [DOI:10.1111/j.1741-3737.2002.01024.x]
11. Momeni K, Jalili Z, Mohseni R, Karami J, Saeedi M, Ahmadi SM. Efficacy of teaching resiliency on symptoms reduction on anxiety of adolescence with heart disease. Journal of Clinical Research in Paramedical Sciences. 2015; 4(2): 112-119. [Persian]. [Link]
12. Maulding WS, Peters GB, Roberts J, Leonard E, Sparkman L. Emotional intelligence and resilience as predictors of leadership in school administrators. J Leadersh Organ Stud. 2012; 5(4): 20-29. [Link] [DOI:10.1002/jls.20240]
13. Alborzi M, Khoshbakht F, Golzar HR, Sabri M. The relationship between attachment styles and resiliency: the mediating role of emotional intelligence. Journal of Developmental Psychology (Iranian Psychologists). 2015; 11(44): 425-436. [Persian]. [Link]
14. Zare H, Alipour A, Ghobari Banab B, Asemi Z. Effectiveness of children of divorce intervention program on improvement self-control strategies of these children. Journal of Applied Psychology. 2016; 9(2): 65-77. [Persian]. [Link]
15. Friese M, Hofmann W. Control me or I will control you: Impulses, trait self-control, and the guidance of behavior. J Res Pers. 2009; 43(5): 795-805. [Link] [DOI:10.1016/j.jrp.2009.07.004]
16. Schaan L, Schulz A, Nuraydin S, Bergert C, Hilger A, Rach H, et al. Interoceptive accuracy, emotion recognition, and emotion regulation in preschool children. Int J Psychophysiol. 2019; 138: 47-56. [Link] [DOI:10.1016/j.ijpsycho.2019.02.001]
17. Hoseini Nesar M, Foyoozat A. Theories of social distractions. First edition. Tehran: Pezhvak publications; 2011, pp: 74-75. [Persian].
18. Tsai M-H. Research in play therapy: A 10-year review in Taiwan. Child Youth Serv Rev. 2013; 35(1): 25-32. [Link] [DOI:10.1016/j.childyouth.2012.10.016]
19. Stulmaker HL, Ray DC. Child-centered play therapy with young children who are anxious: A controlled trial. Child Youth Serv Rev. 2015; 57: 127-133. [Link] [DOI:10.1016/j.childyouth.2015.08.005]
20. Morshed N, Davoodi I, Babamiri M. Effectiveness of group play therapy on symptoms of oppositional defiant among children. Journal of Education and Community Health. 2015; 2(3): 12-18. [Persian]. [Link] [DOI:10.20286/jech-02032]
21. Azadimanesh P, Hossein Khanzadeh A, Hakim-javadi M, Vatankhah M. Effect of puppet play therapy on aggression of children with ADHD. Urmia Medical Journal. 2017; 28(2): 83-90. [Persian]. [Link]
22. Safary S, Faramarzi S, Abedi A. Effectiveness of cognitive- behavioral play therapy on behavioral symptoms of disobedient students. Urmia Medical Journal. 2014; 25(3): 258-267. [Persian]. [Link]
23. Sohrani Shegefti N. Play therapy techniques and its implication for emotional disturbances and behavioral disorders. Journal of Psychological Methods and Models. 2011; 1(4): 45-63. [Persian]. [Link]
24. Hosseinkhanzadeh AA. The effect of child-centered play therapy on the self-efficacy in peer relations among students with oppositional defiant disorder symptoms. Quarterly Journal of Child Mental Health. 2017; 4(3): 49-59. [Persian]. [Link]
25. Akbari B, Rahmati F. The efficacy of cognitive behavioral play therapy on the reduction of aggression in preschool children with attention-deficit/hyperactivity disorder. Quarterly Journal of Child Mental Health. 2015; 2(2): 93-100. [Persian]. [Link]
26. Ghorbani Y, Talebi G, Jahandar B, Rabbani zadeh M. Effectiveness of play therapy in reducing symptoms of attention deficit and hyperactivity disorder in school children. Educational Development of Judishapur. 2016; 7(Special 95): 53-58. [Persian]. [Link]
27. Aliverdinia A, Yunesi E. The effect of level of self-control on crime commitment; among university students. Strategy for Culture. 2014; 7(26): 93-118. [Persian]. [Link]
28. Kazerouni Zand B, Sepehri Shamloo Z, Mirzaiyan B. The study of psychometric features for child and youth resilience measure (CYRM- 28) in Iranian society: validity and reliability. Quarterly Journal of Health Breeze. 2013; 2(3): 15-21. [Persian]. [Link]
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Reshadi H, Golpayegani F, Bayat B, Majdian V. Effectiveness of Group Play therapy on Resilience and Self-Control Strategies in Children of Divorced Parents. J Child Ment Health 2020; 6 (4) :63-73
URL: http://childmentalhealth.ir/article-1-436-fa.html

رشادی حوریه، گلپایگانی فاطمه، بیات بنفشه، مجدیان وحید. اثربخشی بازی درمانی گروهی بر تاب آوری و راهبردهای خودمهارگری کودکان طلاق. فصلنامه سلامت روان کودک. 1398; 6 (4) :63-73

URL: http://childmentalhealth.ir/article-1-436-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 6، شماره 4 - ( دوره ششم شماره چهارم زمستان 1398 - 1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها
فصلنامه سلامت روان کودک Quarterly Journal of Child Mental Health
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 41 queries by YEKTAWEB 4645