فصلنامه سلامت روان کودک

[صفحه اصلی ]

[Archive] [ English ]

Quarterly Journal of Child Mental Health

بخش‌های اصلی

صفحه اصلی

اطلاعات نشریه

آرشیو مجله و مقالات

مهمترین ناشران داخلی و خارجی

مهمترین مراکز درمانی روانشناسی و انجمن های علمی

جستجو در پایگاه

دریافت اطلاعات پایگاه

کانال تلگرام فصلنامه

کانال تلگرام:
https://t.me/childmentalhealth
اینستاگرام نشریه:
abbasalihosseinkhanzadeh

نمایه شده در

جستجو در مقالات منتشر شده

۶ نتیجه برای صوابی نیری

نقش اعتیاد به اینترنت، ذهن آگاهی، و تاب آوری در پیش بینی سلامت روان دانش آموزان در دوره همه گیری کرونا ویروس ۲۰۱۹

فرزین باقری شیخانگفشه، دانیال علیزاده، وحید صوابی نیری، فاطمه عسگری، گلناز قدرت،
دوره ۸، شماره ۳ - ( دوره هشتم شماره سوم پاییز ۱۴۰۰ - ۱۴۰۰ )

چکیده

زمینه و هدف: کرونا ویروس ۲۰۱۹ بیماری عفونی تنفسی حاد با علائم اصلی تب، سرفه، و تنگی نفس شناخته میشود. این ویروس قدرت انتقال و کشندگی بسیار بالایی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش اعتیاد به اینترنت، ذهن آگاهی، و تاب آوری در پیش بینی سلامت روانی دانش آموزان طی همه گیری کرونا ویروس ۲۰۱۹ انجام شد.
روش: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان مدارس متوسطه ناحیه دوم شهر رشت در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود. نمونه مورد مطالعه شامل ۲۲۰ دانش آموز مقاطع تحصیلی هفتم، هشتم و نهم بود که به روش نمونه گیری در دسترس از طریق فراخوان اینترنتی در پژوهش شرکت کردند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل فرم کوتاه پرسشنامه سلامت روان (کیز، ۲۰۰۲)، پرسشنامه اعتیاد به اینترنت (یانگ، ۱۹۹۸)، فرم کوتاه پرسشنامه ذهن آگاهی فرایبورگ (والاچ و همکاران، ۲۰۰۶) و مقیاس تاب آوری (کانر و داویدسون، ۲۰۰۳) بود. تحلیل داده ها توسط نسخه ۲۴ نرمافزار SPSS و با استفاده با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان انجام شد.
یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده، اعتیاد به اینترنت، ذهن آگاهی، و تاب آوری به صورت معناداری سلامت روانی دانش آموزان را پیش بینی می کنند (۰/۰۱> p). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد اثر اعتیاد به اینترنت (۰/۴۳-) بر سلامت روانی دانش آموزان منفی و معنادار است. در مقابل اثر ذهن آگاهی (۰/۷۰) و تاب آوری (۰/۶۵) بر سلامت روانی دانش آموزان مثبت و معنادار است. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه مشخص کرد که اعتیاد به اینترنت، ذهن آگاهی، و تاب آوری ۴۸ درصد از سلامت روانی دانش آموزان را در طی همه گیری کووید-۱۹ پیش بینی می کنند.
نتیجه گیری: مطالعه حاضر نقش اعتیاد به اینترنت، ذهن آگاهی و تاب آوری را در تبیین سلامت روانی دانش آموزان در دوره همه گیری کووید-۱۹ تصریح کرده است. استلزامات نتایج به دست آمده در مقاله مورد بحث قرار گرفته است.

اثربخشی آموزش واقعیت‌درمانی بر انعطاف‌پذیری شناختی و تمایزیافتگی خود در مادران دارای کودکان با اختلال یادگیری خاص

فیروزه مظاهری تهرانی، معصومه کوکلی، وحید صوابی نیری، مهدیه بی کس یکانی،
دوره ۹، شماره ۱ - ( دوره نهم شماره اول بهار ۱۴۰۱ - ۱۴۰۱ )

چکیده

زمینه و هدف: مادران کودکان با اختلال یادگیری خاص به دلیل مشکل فرزند خود، با عوامل تنش‌آور مواجه می‌شوند. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش واقعیت‌درمانی بر انعطاف‌پذیری شناختی و تمایزیافتگی خود در مادران دارای کودکان با اختلال یادگیری خاص انجام شد.
روش: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مادران دارای کودکان با اختلال یادگیری خاص شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۹۹ بود. تعداد ۳۰ مادر کودک با اختلال یادگیری خاص که به مراکز مشکلات ویژه یادگیری مراجعه کرده بودند با نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه جای‌دهی شدند. گروه آزمایش مداخلات درمانی ۷ جلسه‌ای مربوط به واقعیت‌درمانی را دریافت کردند. ابزارها شامل پرسشنامه انعطاف‌پذیری شناختی (دنیس و وندرول، ۲۰۱۰) و پرسشنامه تمایزیافتگی خود (اسکورون و فریدلندر، ۱۹۹۸) بود. داده‌های پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: آموزش واقعیت درمانی بر مؤلفه‌های انعطاف‌پذیری شناختی (ادراک مهار‌پذیری، ادراک گزینه‌های مختلف، و ادراک توجیه رفتار) (۰/۰۱>P) و مؤلفه‌های تمایزیافتگی خود (واکنش عاطفی، گسلش عاطفی، جایگاه من، و آمیختگی با دیگران) مؤثر بود (۰/۰۱>P) و این نتایج به‌دست‌آمده در دوره پیگیری نیز تداوم داشت (۰/۰۱>P).

نتیجه‌گیری: در نظریه واقعیت‌درمانی با تأکید بر دنیای کیفی افراد به اعضا کمک می‌شود با تغییر تصاویر ذهنی موجود در دنیای مطلوب خود، خودمهارگری بیشتری را تجربه کنند، افراد تصور مثبتی از خودشان داشته باشند، و تصویر مثبتی از خودشان پیدا کنند، و در نتیجه انعطاف‌پذیری و تمایزیافتگی آنها بالا می‌رود.

اثربخشی برنامه تقویت ثبات بر ظرفیت نگهداری تلاش و علاقه برای اهداف بلندمدت، استحکام روانی و خودکارآمدی دانش آموزان: مطالعه ای مداخله ای

آرزو محمدی، زهرا آقامیرمحمدعلی، رضا شباهنگ، فرزین باقری شیخانگفشه، وحید صوابی نیری،
دوره ۹، شماره ۴ - ( دوره نهم شماره چهارم زمستان ۱۴۰۱ - ۱۴۰۱ )

چکیده

زمینه و هدف: ثبات عامل هدایت گر موفقیت است و بدون ثبات، امکان شکوفایی استعداد وجود ندارد. در واقع، ثبات جزء ضروری موفقیت در مدرسه است که بهبود آن می تواند پیشرفت تحصیلی را به همراه آورد. بدین ترتیب، مطالعه حاضر در تلاش است که در قالب یک مطالعه مداخله ای با استفاده از برنامه ثبات به تقویت ظرفیت نگهداری تلاش و علاقه برای اهداف بلند مدت، استحکام روانی، و خودکارآمدی دانش آموزان بپردازد.
روش: در این مطالعه شبه تجربی (پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه)، جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان مدارس متوسطه یکم ناحیه یک شهر رشت در نیم‌سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، ۸۲ دانشآموز (۴۱ دانش آموز دختر و ۴۱ دانش آموز پسر) با سن بین ۱۳ تا ۱۵ سال انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (تعداد=۴۱) و گواه جایدهی (تعداد=۴۱) گردیدند. برنامه توسعه و تقویت ثبات و قالب ذهنی شامل داستان ها، نقشه های انتخاب، راهنمایی همکلاسی، ارزیابی خود و خود-آموزش دهی کلامی (پولیرستک، ۲۰۱۷) برای گروه آزمایش در قالب ۹ جلسه ۹۰ دقیقه ای (سه روز در هفته) تدوین شده وبه صورت گروهی روی گروه آزمایش اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس کوتاه ثبات (داکورث و کیون، ۲۰۰۹)، پرسشنامه استحکام روانی-۱۸ گویهای (کلاف و همکاران، ۲۰۰۲) و مقیاس خودکارآمدی عمومی (شوارزر و جروسالم، ۱۹۹۵) بودند. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و با استفاده با روش تحلیل چندمتغیره کوواریانس انجام شد.
یافته ها: بر اساس نتایج، برنامه تقویت ثبات منجر به بهبود نگهداری تلاش (۰/۴۶ = ηp^۲)، تداوم علاقه (۰/۶۱ = ηp^۲)، استحکام روانی (۰/۴۶۴۶/۰ = ηp^۲) و خودکارآمدی (۰/۵۰ = ηp^۲) در دانش آموزان شد. برنامه بر تداوم علاقه (۰/۶۱ = ηp^۲) بیش از همه موثر بود (۰/۰۰۱>P).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه تاییدکننده کارآمدی برنامه ثبات بر ظرفیت نگهداری تلاش و علاقه برای اهداف بلند مدت، استحکام روانی و خودکارآمدی دانش آموزان بوده است و در نتیجه با توجه به نقش تسهیل گر ثبات در عملکرد تحصیلی دانش آموزان و موفقیت در مدرسه، ضروری است که مداخلاتی به منظور توسعه ثبات در دانش آموزان ارائه شود.

اثربخشی گروه درمانی شناختی-رفتاری بر بهزیستی روان شناختی و تاب آوری دانش آموزان با نشانگان افسردگی

فرزین باقری شیخانگفشه، علیرضا محمدی سنگاچین دوست، وحید صوابی نیری، نسیم معجز، زینب بوربور،
دوره ۱۰، شماره ۱ - ( دوره دهم شماره اول بهار ۱۴۰۲ - ۱۴۰۲ )

چکیده

زمینه و هدف: نوجوانان به علت اینکه در سنین حساسی هستند ممکن است از نظر روانشناختی و جسمانی دچار تغییرات زیادی شوند که در صورت عدم توجه منجر به مشکلات غیرقابل جبرانی شود. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی-رفتاری بر بهزیستی روان شناختی و تاب آوری دانش آموزان با نشانگان افسردگی انجام شد.
روش: روش پژوهش حاضر شبهتجربی و طرح آن به‌صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان با نشانگان افسردگی دوره متوسطه یکم ناحیه دوم شهر رشت در نیمسال دوم تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. نمونه مورد مطالعه شامل ۳۰ دانش آموز که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و گواه جایدهی شدند. ابزار گردآوری شامل پرسشنامه افسردگی (بک، ۱۹۹۶)، بهزیستی روانشناختی (ریف، ۱۹۸۹) و پرسشنامه تاب آوری (کانر و داویدسون، ۲۰۰۳) بود. گروه آزمایش هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای گروه درمانی شناختی-رفتاری کمفیس و جاکویین (۱۹۹۵) را دریافت کردند، ولی گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. در پایان داده های به دست آمده با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که گروه درمانی شناختی- رفتاری به صورت معناداری موجب افزایش استقلال (۴۱/۱۹)، تسلط بر محیط (۴۶/۵۷)، رشد شخصی (۸۷/۹۰)، ارتباط مثبت با دیگران (۲۳/۶۴)، هدفمندی در زندگی (۵۳/۵۱)، پذیرش خود (۵۴/۴۶)، و تابآوری (۰۱/۷۶) دانش آموزان با نشانگان افسردگی می شود (۰۱/۰>P).
نتیجه گیری: بر اساس یافته های بهدست آمده می توان نتیجه گیری کرد که درمان شناختی - رفتاری گروهی با فعالسازی رفتاری توانسته است باعث افزایش بهزیستی روانشناختی و تابآوری شود. از آنجایی که افسردگی میتواند عملکرد تحصیلی دانش آموزان را تحت تأثیر قرار دهد، لازم است مداخلات زودهنگام در این زمینه انجام شود.

اثربخشی درمان ذهن‌آگاهی کودک‌محور بر تنظیم هیجان و بهبود خودپنداشت کودکان دارای والدین طلاق گرفته

یاسمن محمدی، وحید صوابی نیری، شهرزاد شایان فر،
دوره ۱۰، شماره ۲ - ( دوره دهم شماره دوم تابستان ۱۴۰۲ - ۱۴۰۲ )

چکیده

زمینه و هدف: کودکانی که والدینشان از یکدیگر جدا می‌شوند با تنیدگی مواجه می‌شوند که اثرات کوتاه‌مدت و بلندمدت روان‌شناختی بر جای می‌گذارد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان ذهن‌آگاهی کودک‌محور بر تنظیم هیجان و بهبود خودپنداشت کودکان دارای والدین طلاق گرفته انجام شد.
روش: پژوهش حاضر شبه‌تجربی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری ۲ ماهه بود. جامعه آماری پژوهش تمامی کودکان دارای والدین طلاق گرفته شهر کرمانشاه در سال ۱۳۹۹ بودند که از بین آنها تعداد ۳۰ کودک به شیوه نمونه‌گیری در دسترس، انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جای‌دهی شدند. گروه آزمایش ۱۰ جلسه مداخله ذهن‌آگاهی بر اساس مدل بوردیک (۲۰۱۷) را دریافت کرد، در حالی که گروه گواه در فهرست انتظار برای دریافت مداخله بعد از پایان مطالعه قرار گرفت. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه تنظیم هیجان (گراس و جان، ۲۰۰۳) و پرسشنامه خودپنداشت (پیرز و هریس، ۱۹۶۹) بود. داده‌ها به شیوه تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شد.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد آموزش ذهن‌آگاهی بر مؤلفه‌های تنظیم هیجان (ارزیابی مجدد شناختی (۰/۰۱>P، ۳۶۱/۲۹=F) و منع بیانی (۰/۰۱>P، ۶۵۲/۳۱=F) و مؤلفه‌های خودپنداشت کودکان (رفتار (۰/۰۱>P، ۸۱۳/۱۷=F)، وضعیت عقلانی و تحصیلی (۰/۰۱>P، ۷۶۲/۱۶=F)، ظاهر جسمانی و ویژگی‌ها (۰/۰۱>P، ۴۲۱/۸=F)، اضطراب (۰/۰۱>P، ۴۲۹/۱۹=F)، محبوبیت (۰/۰۱>P، ۹۲۷/۲۱=F)، شادی و رضایت (۰/۰۱>P، ۶۹۱/۱۸=F) تأثیر مثبت دارد و این نتایج به دست ‌آمده در دوره پیگیری نیز تداوم داشت (۰/۰۱>P).
نتیجه‌گیری: هنگامی که کودکان دارای والدین طلاق گرفته احساس می‌کنند کاری از دستشان برنمی‌آید، ذهن‌آگاهی با افزایش انعطاف‌پذیری روانی، انتخاب‌های دیگری را فرا روی آنها قرار می‌دهد و همین موضوع در تنظیم هیجانات آنها مؤثر است. همچنین ذهن‌آگاهی با برقراری ارتباط دوباره مابین منابع درونی و بیرونی، به بهبودی خودپنداشت منجر می‌شود، منابعی که حتی ممکن است فرد باور به آنها نداشته باشد.

اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر ناگویی هیجانی، شدت درد، و تنظیم هیجان کودکان با نشانگان روده تحریک پذیر

فرزین باقری شیخانگفشه، آرش عباس پور، وحید صوابی نیری، مهدیه بی کس یکانی، سمیرا کرامتی،
دوره ۱۱، شماره ۲ - ( دوره یازدهم شماره دوم تابستان ۱۴۰۳ - ۱۴۰۳ )

چکیده

زمینه و هدف: نشانگان روده تحریک‌پذیر در کودکان با درد مزمن شکمی و تغییر عادت‌های روده بزرگ از جمله فراوانی مدفوع و یبوست شناخته می‌شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بر ناگویی هیجانی، شدت درد، و تنظیم هیجان کودکان دارای نشانگان روده تحریکپذیر انجام شد.
روش: روش پژوهش حاضر شبه‌تجربی و طرح آن به‌صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کودکان مبتلا به نشانگان روده تحریکپذیر شهر رشت در سال ۱۴۰۲ بود. نمونه مورد پژوهش شامل ۳۰ بیمار بود که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب، و به صورت تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه جایدهی شدند. ابزار گردآوری شامل پرسشنامه های ناگویی هیجانی (بگبی و همکاران، ۲۰۰۳)، شدت درد (ونکورف و همکاران، ۲۰۱۶) و تنظیم هیجان (گـراس و جـان، ۲۰۰۳) بود. گروه آزمایش هشت جلسه ۹۰ دقیقهای شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی سگال و همکاران (۲۰۱۸) را دریافت کردند، ولی گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکردند. در پایان دادههای به دست آمده با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره توسط SPSS_۲۴ تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی به صورت معناداری موجب کاهش دشواری در شناسایی احساسات (۰۱/۲۶F=)، دشواری در توصیف احساسات (۷۶/۲۲F=)، تفکر بیرونمدار (۳۶/۳۰F=)، شدت درد (۸۵/۱۹F=)، ناتوانی (۳۸/۳۲F=)، سرکوبی (۸۹/۳۲F=)، و افزایش ارزیابــی مجــدد (۳۹/۲۳F=) کودکان دارای نشانگان روده تحریکپذیر میشود (۰۱/۰>P).
نتیجه گیری: شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی می‌تواند به عنوان مداخله‌ی موثر در مدیریت این نشانگان مورد استفاده قرار گیرند. با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می‌شود که این نوع درمان به عنوان بخشی از برنامه‌های درمانی برای کودکان مبتلا به نشانگان روده تحریک‌پذیر مورد توجه قرار گیرد تا بتوان به کاهش مشکلات عاطفی و جسمانی این کودکان کمک کرد.

صفحه 1 از 1

Persian site map - English site map - Created in 0.09 seconds with 34 queries by YEKTAWEB 4700