زمینه و هدف: اختلال وسواس بی‌اختیاری در کودکان و نوجوانان، نه‌تنها عملکرد شناختی، اجتماعی و تحصیلی آنها را تحتتأثیر قرار داده، بلکه نظام خانواده این افراد را نیز متأثر می‌سازد؛ بنابراین هدف این پژوهش بررسی تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف‌پذیری روان‌شناختی کودکان مبتلا به اختلال وسواس بی‌اختیاری بود. روش: در این پژوهش از روش پژوهش مورد منفرد با طرح A-B استفاده شد. چهار کودک 12-7 سال بر اساس روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. شرکتکنندگان پژوهش قبل از اجرای مداخله به پرسشنامه وسواس بی‌اختیاری کودکان (گودمن و همکاران، 1986) و پرسشنامه اجتناب و آمیختگی (گریگو و همکاران، 2005) به عنوان ابزارهای پژوهش پاسخ دادند. سپس شرکتکنندگان پس از 4 جلسه خط پایه، 9 جلسه تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند که 3 جلسه اول مداخله متعلق به والدینشان بود. آزمون پیگیری 40 روز پس از درمان انجام شد. یافته‌های این پژوهش بر اساس تحلیل دیداری و شاخص‌های آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها:بر اساس تحلیل دیداری نمودار داده‌ها، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در مورد هر چهار آزمودنی اثربخش بود (درصد غیرهمپوشی نقاط موقعیت آزمایشی خط پایه و مداخله 75 درصد، 75 درصد، 100 درصد و 75 درصد برای آزمودنی‌های شماره یک، دو، سه و چهار). نتیجه‌گیری:نتایج حاصل از پژوهش حاکی از سودمندی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف‌پذیری روان‌شناختی کودکان با اختلال وسواس بی‌اختیاری بود که بر این اساس می‌توان از این روش در جهت افزایش سلامت روان‌شناختی این کودکان بهره برد.
Tayebi Naieni P, Mohammad-Khani S, Akbari M, Abedi M. The Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy on Psychological Flexibility in Children with Obsessive-Compulsive Disorder. J Child Ment Health 2017; 4 (3) :91-106 URL: http://childmentalhealth.ir/article-1-204-fa.html
طیبی نایینی پری ناز، محمدخانی شهرام، اکبری مهدی، عابدی محمدرضا. تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف‌پذیری روان‌شناختی کودکان مبتلا به اختلال وسواس بی‌اختیاری. فصلنامه سلامت روان کودک. 1396; 4 (3) :91-106
