1- دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران 2- دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران 3- گروه روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده: (3679 مشاهده)
زمینه و هدف:یکی از روش‌های درمانی نوینی که توجه درمانگران حوزه اختلال اتیسم را به خود جلب کرده است، مداخله‌های مرتبط با فعالیت‌های حرکتی و بدنی است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مهارت‌های دیداری- حرکتی کپارت بر کاهش رفتارهای کلیشه‌ای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات تکبررسی است. نمونه مورد مطالعه شامل 3 نفر از کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم در دامنه سنی 5 تا 14 سال شهر تهران در سال 97-1396 بود که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و در 10 جلسه 45 دقیقه‌ای مورد مداخله قرار گرفتند. در این پژوهش نخست به وسیله ثبت فاصله زمانی، خط پایه رفتار کلیشه‌ای مشاهده و ثبت شد و برنامه‌های مداخله‌ای ادراک دیداری- حرکتی کپارت ارائه شد و سپس به وسیله ثبت فاصله زمانی تعداد وقوع رفتار کلیشه‌ای، بلافاصله بعد از برنامه درمانی در دو مرحله مورد مشاهده و ثبت قرار گرفت. یافته‌ها:نتایج تحلیل دیداری درونموقعیتی و بین موقعیتی برای داده‌های آزمودنی میانگین نمرات مربوط به رفتارهای کلیشه‌ای برای هر 3 آزمودنی به ترتیب به طور معناداری از مرحله خط پایه (8/12، 10، 8/4) به مرحله مداخله (4/3، 2/4، 2/2) کاهش پیدا کرده است. همچنین شاخص PND نشان می‌دهد که میزان همپوشی بین نقاط خط پایه و مدخله با 100 درصد اطمینان مؤثر بوده است. نتیجه گیری: نتایج نشان می‌دهد که تمرینهای ادراکی حرکتی مبتنی بر دیدگاه کپارت می‌تواند به عنوان یکی از روش‌های کاهش رفتار کلیشه‌ای کودکان اوتیستیک به کار گرفته شود.
Abbasi F, Soleimani S, Arjmandnia A A. The Effect of Kephart's Visual-Motor Perception Skills Training on Reducing the Stereotypic Behaviors in Children with Autism Spectrum Disorder (Single Case Study). J Child Ment Health 2018; 5 (3) :80-92 URL: http://childmentalhealth.ir/article-1-305-fa.html
عباسی فرشته، سلیمانی شهرام، ارجمند نیا علی اکبر. تأثیر آموزش مهارت‌های ادراک دیداری-حرکتی کپارت بر کاهش رفتارهای کلیشه‌ای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (تک بررسی). فصلنامه سلامت روان کودک. 1397; 5 (3) :80-92
