1- گروه روانشناسی و آموزش افراد با نیازهای خاص، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، ایران
چکیده: (3864 مشاهده)
زمینه و هدف:یکی از مهمترین ملاک های تعریف و تشخیص کمتوانی ذهنی، مشکلات معنادار در رفتارهای سازشی است. از آن جایی که بازی یکی از روشهای بهبود رفتار سازشی در کودکان کم توان ذهنی است،به نظر میرسد که انجام یک فراتحلیل به روشن ساختن مقدار واقعی اثربخشی مداخلات مبتنی بر بازیدرمانی بر رفتار سازشی آنها، کمک خواهد کرد. بدین ترتیب مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشیمداخلات مبتنی بر بازیدرمانیبررفتار سازشی کودکان کمتوان ذهنی در ایران انجام شد. روش:این پژوهش از نوع فراتحلیل است. قبل از تحلیل اندازه اثر اختلاف میانگینها، از روش پریزما برای مشخص کردن درخت تصمیمگیری استفاده شد. سپس با استفاده از تکنیک فراتحلیل، اندازه اثر مداخلات مبتنی بر بازیدرمانیمشخص شد. 10 مطالعه از 19 مطالعه انجام شده در ایران با کلید واژههای بازی، بازیدرمانی، رفتار سازشی، کمتوان ذهنی، و ناتوانی هوشی که در پایگاه هایاطلاعاتعلمیجهاد دانشگاهی، بانک اطلاعات مقالات علوم پزشکی ایران،پژوهشگاه اطلاعات، گوگل اسکالر، مدارکعلمیایران، و بانک اطلاعات نشریات کشور در سالهای 1387 تا 1396 نمایه شده بودند با توجه بهملاکهایورودوخروج،گردآوریوفراتحلیلشدند. ابزارپژوهش، فهرستوارسیفراتحلیلبود و برای تحلیل دادههای توصیفی و محاسبه اندازه اثر پژوهشهااز نرمافزار جامع فراتحلیلاستفاده شد. یافتهها:یافتههای پژوهش نشان داد که میزان اندازه اثر اختلاف میانگینها مداخلات مبتنی بر بازیدرمانیبر رفتار سازشی 0/65 (0/00001P≤) بودکه بر اساس جدول کوهن (1998)، بالا است. نتیجهگیری:با توجه بهتأثیربالای مداخلات مبتنی بر بازیدرمانی میتوان گفت این شیوه مداخلهمیتواند در بهبود رفتار سازشی کودکان کمتوان ذهنی سهم عمدهای داشته باشند و به عنوان روشی مناسب در توانبخشی این کودکان، مورد استفاده قرار گیرد.
Ashori M, Abedi A. Meta-Analysis of the Effectiveness of Interventions Based on Play Therapy on the Adaptive Behavior in Children with Intellectual Disability. J Child Ment Health 2020; 7 (1) :93-105 URL: http://childmentalhealth.ir/article-1-564-fa.html