1- واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران 2- گروه روان شناسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران 3- گروه روان شناسی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
چکیده: (4523 مشاهده)
زمینه و هدف: خودارضایی مکمل تمایل جنسی است که نیازی به وجود شریک جنسی نیست و به دلیل تغییرات هورمورنی دوران نوجوانی به طور ناگهانی، افزایش مییابد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش تحمل پریشانی بر نارسایی ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ، تنظیم هیجانی، و تحمل پریشانی آزمودنیهای 11 تا 14 سال دچار اختلال نیمهبالینی خودارضایی (4 فرد مبتلا به صورت تکبررسی) انجام شد. روش: در تکبررسی آزمایشی از نوع خط پایه چندگانه، فرایند درمان 8 جلسه‌ای بر روی چهار آزمودنی انجام شد. چهار بیمار سرپایی مبتلا به اختلال نیمهبالینی خودارضایی، قبل، حین، و پس از درمان با استفاده از پرسشنامه نارسایی هیجانی (تورنتو، 2005)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، ۲۰۰۱) و ﺗﺤﻤﻞ ﭘﺮیﺸﺎﻧﯽ ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ (علوی، 2011) ارزیابی شدند و برای عینیسازی میزان بهبودی از فرمول درصدی بهبودی استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش تحمل پریشانی به بهبود هیجانات، افزایش تنظیم هیجانی، و تحمل پریشانی منجر شد و میزان بهبودی در تأثیر نارسایی هیجانی 44/48 درصد، در تنظیم هیجانی 50/29 درصد، و در ﺗﺤﻤﻞ ﭘﺮیﺸﺎﻧﯽ ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ 58/39 درصد بود. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که آموزش تحمل پریشانی باعث میشود که آزمودنیهای مبتلا به اختلال خودارضایی بتوانند هیجانات مثبت و منفی خود را شناسایی کنند و در نتیجه نارسایی هیجانی در آنها، کاهش یافته و توانایی تنظیم هیجان و سطح تحمل تنیدگی، افزایش مییابد.
Taheri Z, Rezaee Jamaoei H, Zamani S. The Effect of Distress Tolerance Education on Emotional Regulation and Improvement of Alexithymia in Patients with Masturbation. J Child Ment Health 2019; 6 (1) :54-69 URL: http://childmentalhealth.ir/article-1-815-fa.html
طاهری زهرا، رضایی جمالوئی حسن، زمانی سعید. تأثیر آموزش تحمل پریشانی بر توانایی تنظیم هیجانی و بهبود ﻧﺎرسایی ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ مبتلایان به اختلال نیمهبالینی خودارضایی . فصلنامه سلامت روان کودک. 1398; 6 (1) :54-69
