زمینه و هدف: از جمله مفاهیم مطرح در آموزشهای جهان معاصر، یادگیری خودنظم دهی است که امروزه از آن به عنوان یک کانون مهم و یکی از محورهای اساسی تعلیم و تربیت یاد میشود. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین فراشناخت حالتی و مسئولیت پذیری با خودنظمدهی تحصیلی در دانشآموزان دختر مقطع متوسطه انجام شد.
روش: روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان دختر مقطع متوسطه شهر رشت در سال تحصیلی 94-93 بودند که از بین آنها 283 نفر به شیوه تصادفی خوشهای انتخاب شدند و به پرسشنامههای مسئولیتپذیری منیره کردلو (1387)، فراشناخت حالتی اونیل و عابدی (1996) و خودنظمدهی تحصیلی کانل و ریان (1987) پاسخ دادند.
یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد بین مسئولیتپذیری و فرا شناخت حالتی و خرده مقیاسه ای آن یعنی آگاهی، راهبرد شناختی، برنامهریزی و بررسی خود با خود نظمدهی دانشآموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (01/0>p). همچنین دو متغیر مسئولیتپذیری و فراشناخت حالتی توانستند 20 درصد از واریانس خودنظمدهی تحصیلی دانشآموزان را تبیین نمایند.
نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق، میتوان خودنظمدهی تحصیلی دانشآموزان را به عنوان یک متغیر مهم در پیشبرد اهداف آموزشی با افزایش سطح مسئولیتپذیری، برنامه ریزی، بازبینی و شناخت دانشآموزان بالا برد.
Shahidi M, Zarbakhsh M R. The Relationship Between State Metacognition and Responsibility with Academic Self-regulation. J Child Ment Health 2016; 2 (4) :49-57 URL: http://childmentalhealth.ir/article-1-82-fa.html
شهیدی مریم، زربخش محمدرضا. رابطه بین فراشناخت حالتی و مسئولیتپذیری با خودنظمدهی تحصیلی. فصلنامه سلامت روان کودک. 1394; 2 (4) :49-57