زمینه و هدف: اختلال نوشتاری یکی از مهم‌ترین و شایع‌ترین اختلال‌های دوران کودکی است. در سال‌های اخیر روش‌های مختلفی برای تشخیص این اختلال به وجود آمده‌اند که تشخیص از روی عناصر مختلف نقاشی یکی از این روش‌ها به شمار می‌رود. هدف پژوهش حاضر، مقایسه عناصر آزمون ترسیم آدمک در کودکان با و بدون اختلال نوشتاری است.

روش: طرح پژوهش حاضر علّی- مقایسه‌ای است. 50 دانش‌آموز دختر با اختلال نوشتاری و 50 نفر بدون اختلال نوشتاری به روش تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. معیار ورود دانش‌آموزان به مطالعه بر اساس آزمون‌های هوش ریون، آزمون تشخیصی املا فلاح چای، و آزمون آدمک صورت گرفت.

 یافته‌ها: یافته‌های حاصل از مجذور خی دو و تی مستقل نشان داد که بین عناصر نقاشی کودکان با و بدون اختلال نوشتاری تفاوت معنادار وجود دارد (p>./05). آدمک کودکان با اختلال نوشتاری نسبت به گروه دیگر، ساده‌تر، کوچک‌تر و با جزئیات کمتر ترسیم‌شده بود و همچنین عدم رعایت تناسب، تقارن، حذف اجزای بدن آدمک و کیفیت کلیِ ضعیف، بسیار مشهود بود.

نتیجه‌گیری: وجود تفاوت میان سطوح عناصر آزمون ترسیم آدمک در کودکان با و بدون اختلال نوشتاری، بدین معنی است که عناصری در ترسیم آدمک وجود دارند که می‌توان به‌واسطه آن‌ها به تشخیص کودکان با این اختلال نزدیک شد.