1- گروه روان شناسی، دانشگاه هرمزگان، هرمزگان 2- دانشگاه هرمزگان، هرمزگان 3- دانشگاه آزاد بندرعباس، بندرعباس 4- دانشگاه علوم پزشکی بندرعباس ، بندرعباس 5- دانشگاه گیلان، گیلان
چکیده: (8662 مشاهده)
زمینه و هدف: پژوهش های متعددی، رابطه بین سبک های دلبستگی و اختلال های روانی را در دوران کودکی، نوجوانی و بزرگسالی بررسی کردهاند. به طور کلی نتایج این پژوهش ها نشان دهنده اهمیت انکارناپذیر دلبستگی به عنوان عامل اساسی در بروز اختلال های هیجانی - رفتاری کودکان و نوجوانان است. بدین ترتیب پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی و اختلال سلوک انجام شد.
روش: روش پژوهش توصفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری تمامی دانش آموزان سنین 11-9 شهر بندرعباس در سال تحصیلی 92-1391 بودند که تعداد 365 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه علائم مرضی کودکان (1984) و پرسشنامه سبک های دلبستگی (2005) استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندانه صورت گرفت.
یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بین اختلال سلوک با سبک های دلبستگی ناایمن دوسوگرا و آشفته رابطه مثبت معنادار وجود دارد، در حالی که بین اختلال سلوک و سبک های دلبستگی ایمن و اجتنابی رابطه معناداری مشاهده نشد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیرهای سبک های دلبستگی ایمن و اجتنابی قادرند 13 درصد از واریانس اختلال سلوک دانش آموزان را تبیین کنند.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده از این پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که رابطه والد با کودک از مهمترین مؤلفه های تحول فرزند است و نقش مهمی در سلامت روان فرزندان ایفا میکند
Zarei E, Heydari H, Nodaj M M, Askari M, Mohammadi H. The Role of Attachment Styles in Predicting of Conduct Disorder among Students. J Child Ment Health 2015; 1 (1) :67-75 URL: http://childmentalhealth.ir/article-1-32-fa.html
زارعی اقبال، حیدری حسین، نودژ مجتبی محمودی، عسکری مهین، محمدی حاتم. نقش سبک های دلبستگی در پیش بینی اختلال سلوک دانش آموزان. فصلنامه سلامت روان کودک. 1393; 1 (1) :67-75
